Vakantie Zwitserland 2020

Donderdag 23 juli zijn we 's ochtends rond een uur of zeven vertrokken voor een vakantie in Coronatijd van zo'n 2 1/2 week naar Zwitserland. De bestemming voor de zomervakantie was door de corona al een aantal maal veranderd en we wilden toch wel even weg. Ook omdat we vorig jaar in de zomer door omstandigheden ook geen lange zomervakantie hadden gehad.

Via Duitsland, met opvallend weinig files door wegwerkzaamheden, zijn we bij Bazel Zwitserland ingegaan. Voor onderweg hadden we zelf eten en drinken meegenomen zodat we geen restaurant hoefden te bezoeken. Rond 7 uur 's avonds kwamen we aan bij het appartementen complex, het Catrina Resort in Disentis in het kanton Graubünden. Het complex bestaat uit diverse gebouwen met appartementen en verder zijn er wellness voorzieningen, diverse restaurants en een supermarkt op het terrein gevestigd. De eerste avond hebben we in één van de restaurants op het complex gegeten. In dit appartement zijn we 7 dagen gebleven omdat we het niet voor een kortere periode konden huren.

De eerste echte dag van de vakantie begon met slecht weer, de ochtend hebben we gekeken wat we in het gebied waar we zaten allemaal zouden kunnen gaan bezoeken de eerste week. We hadden ons door de corona niet echt kunnen voorbereiden op deze vakantie, pas een paar dagen voor vertrek hadden we besloten om naar Zwitserland te gaan. Na de lunch besloten we om in verband met het slechte als eerste het klooster van Disentis te bezoeken. Van het hotel hadden we kortingsbonnen voor diverse attracties in omgeving gekregen waaronder ook een kortingsbon voor dit klooster.

Het huidige klooster is gebouwd aan het einde van de 17e eeuw. Op dezelfde plaats hebben echter sinds ongeveer het jaar 700 eerdere kloosters gestaan. Tijdens de Franse Revolutie is het klooster is 1799 deels door brand verwoest waarbij het archief en de bibliotheek verloren zijn gegaan.

Toen we het klooster verlieten was de regen weggetrokken. We besloten om nog een stukje van de omgeving van Disentis te verkennen. We zijn naar het zuiden gereden en via een fraaie weg kwamen we uit bij de Lukmanierpas op de grens van de kantons Graubünden en Ticino bij het Lago di Santa Maria. We hebben daar wat gewandeld, bij een restaurant wat gedronken en bij een stalletje langs de weg wat kaas en worst gekocht. Ook begon de lucht hier wat verder open te trekken en zagen we al wat blauwe plukjes lucht tussen de grijze bewolking, een voorbode van het betere weer voor de komende dagen.

De volgende dag was het weer al een stuk beter, geen regen meer maar zon en bewolking! Tegenover het hotel was een kabelbaan naar de Caischavedra en bij kortingsbonnen van het hotel zat ook een kaartje voor een gratis retourrit met de kabelbaan. Eénmaal boven wilden we nog verder naar boven met de stoeltjeslift, maar die was helaas niet in gebruik. Dus hebben we twee wandelingen gemaakt, onderbroken door een lunch in het restaurant bij het bovenstation van de kabelbaan.

De wandeling na de lunch was langs een pas waarbij bordjes waren geplaatst bij diverse planten zodat je de planten diversiteit van dit gebied wat duidelijker werd. Vooral Hilleke heeft hier weer heel wat bloemetjes kunnen fotograferen.

Zondag zijn we naar het zuiden van Zwitserland gegaan naar Locarno via de Valle de Blenio. Onderweg hebben we een bezoek gebracht aan het 11e eeuwse, romaanse, San Carlo di Negrentino kerkje in Leontica met zijn schitterende romaanse en laatgotische fresco's.

Na het bezoek aan het schitterende kerkje zijn we doorgereden naar Locarno. Deze stad aan de noordpunt van het Lago Maggiore wordt wel de zonnigste stad van het land genoemd. Het Piazza Grande is het centrale plein van de stad waar we wat hebben gedronken alvorens een wandeling door de stad te maken. Met een tandrarbaan zijn we een berg bij de stad opgegaan naar het Santuario della Madonna del Sasso klooster. Dit klooster kijkt over over de stad en het Lago Maggiore.

Vanuit Locarno zijn we naar Brissago gereden tegen de grens met Italiï aan. Daar hebben we op een bankje aan het meer gezeten en genoten van het uitzicht alvorens we in Ascona, tegen Locarno aan, bij een hotel met uizticht over het meer hebben gegeten.

Maandag 27 juli was weer een schitterende dag en hebben we een rondrit gemaakt over een aantal passen, de Sustenpas, de Grimselpas en de Furkapas. Als eerste zijn we naar de Göscheneralpsee gegaan, een stuwmeer op een hoogte van bijna 1800 meter. We hebben een korte wandeling naar het einde van de dam en weer terug gemaakt. Het mooie meer met smaragdgroen water is omgeven door met sneeuw bedekte bergen.

De eerste van de drie passen was de Sustenpas. We wilden bij een meertje, de Steinsee, onze lunch eten, maar om daar te komen moest je betalen. Dus hebben we even verderop op een rots langs de weg onze lunch gegeten vanwaar we fraaie uitzichten hadden op de omringende bergen en een wild stromende rivier in de diepte, de Steinwasser.

Na de lunch zijn we verder gereden op onze 3-passen tour en naar de Grimselpas gereden waar we wat hebben gedronken bij het restaurant op de pas. De Grimselpas ligt op 2165 meter hoogte en het vormt de waterscheiding tussen de Noordzee en de Middelandse zee.

Vanaf de Grimselpas is het maar een klein stukje rijden naar de Furkapas. Eerst gaat de weg met vele haarspeldbochten naar beneden naar het dorpje Gletsch. Door dat dorp loopt een klein stroompje, de Rhône die een paar kilometer daarvoor is ontsprongen. Vanuit het dorpje Gletsch slingert de Furkastrasse zich langs de berg omhoog naar de Furkapas.

Bij de kaartjes die we van het hotel hadden gekregen zaten ook treinkaartjes voor een retour ritje van Disentis naar de Oberalppas en kaartjes voor de kabelbaan bij de Oberalppas naar de top van de Schneehüenerstock. Deze dagtrip hebben we gedaan op de dinsdag en die dag beloofde opnieuw een mooie dag te worden. Met de auto zijn we naar het station van Disentis gegaan en vandaar dus verder met de trein.

De treinreis naar Oberalppas duurde ruim een halfuur. Na aankomst hebben we eerst wat gedronken bij een restaurant en daarna zijn we naar de kabelbaan gelopen om daarmee naar de top van de Schneehüenerstock te gaan. Ook de kaartjes voor deze kabelbaan zaten bij de set van kaartjes van het hotel.

De rit met de kabelbaan naar de 2600 meter hoge Schneehüenerstock duurde een paar minuten. Eémaal boven bleek daar zo hier en daar nog wat sneeuw te liggen, maar koud was het er zeker niet. We hebben er wat rond gewandeld en van het uitzicht over de omgeving genoten. Verder was er niet veel te doen, dus na een uur zijn we weer met de kabelbaan naar beneden gegaan en hebben we bij een restaurant op de Oberalppas wat gegeten. Inmiddels was de lucht gaan betrekken en terwijl we op ons eten zaten te wachten begon het opeens te regenen. Dat duurde overigens niet heel lang dus we konden buiten blijven zitten.

Na de lunch zijn we weer met de trein terug gegaan naar Disentis, toen we op het station op de trein stonden te wachten begon het opeens weer te plenzen. In verband met de corona was de wachtkamer gesloten, er was alleen nog een klein stukje overdekt op het station waar we dus op een paar vierkante meter met heel wat mensen stonden te schuilen. Anderhalve meter afstand was hier niet te doen. Toen even later de trein kwam was het echter al weer droog en scheen de zon alweer.

De laatste dag in Disentis zijn we naar Luzern gegaan. Onderweg daarheen zijn we gestopt in Altdorf. Volgens de overlevering zou Wilhelm Tell hier een pijl hebben geschoten door een appel op het hoofd van zijn zoon. Op het Rathausplatz staat een groot gedenkteken voor Wilhelm Tell, het Telldenkmal. In een konditorei aan het plein waar ook het Telldenkmal staat koffie gedronken en daarna een korte wandeling door Altdorf gemaakt, behalve het Telldenkmal is er verder weinig te zien in Altdorf.

De belangrijkste attractie van de stad Luzern is de Kapellbrücke over de rivier de Reuss. De brug is meer dan 650 jaar geleden gebouwd als onderdeel van de verdedigingswerken van de stad. In 1993 heeft een brand een groot deel van de brug en de toren verwoest. Ook zijn toen 2/3 van de 147 schilderijen in de nok van de brug verloren gegaan. De toren naast de brug heeft in de loop van de eeuwen verschillende functies gehad: martelkamer, gevangenis, schatkamer en als archief.

Verder is de stad rijk aan oude, schitterend beschilderde gebouwen. Behalve de Kapellbrücke is er in Luzern nog zo'n oude houten brug over de Reuss, de veel kortere uit 1408 stammende Spreuerbrücke. Na deze beide bruggen komt de Reuss uit in het Vierwoudstrekenmeer. Vanuit Luzern kun je ook boottochten maken over dit meer.

Aan het einde van de middag zijn we langs de oostkant van het meer naar Brunnen gereden waar we in een mooi aan het water gelegen restaurant hebben gegeten. Tijdens het eten werden we verrast door een aantal mannen die een Alpenhoorn concert gaven.

Donderdag 30 juli hebben we ons appartement in Disentis verlaten en zijn naar Haag gegaan waar ons volgende appartement is gelegen. Onderweg daarheen hebben we een bezoek gebracht aan de stad Chur, de oudste stad van Zwitserland.

In Chur als eerste een bezoek gebracht aan de kathedraal. De bouw daarvan duurde ongeveer eeuw en was midden 13e eeuw gereed. De kathedraal heeft daarom zowel romaanse als gotische kenmerken.

Na het bezoek aan de kathedraal zijn we naar het oude centrum van Haag gegaan. Op het middeleeuws aandoende Arcas plein hebben we eerst wat gedronken waarna we een wandeling door het compacte oude centrum van de stad hebben gemaakt. Een leuk intiem hoekje in Chur is het Bärenloch met een paar middeleeuwse vakwerkhuizen.

Na het bezoek aan Chur zijn we via Davos naar Haag gegaan. In Davos zijn we alleen naar het Hardrock Hotel gegaan om er wat te drinken en in de shop een t-shirt te kopen. Na het bezoek aan Davos zijn we naar ons appartement in Haag gegaan. Haag is een klein dorp in het oosten van het land aan de Rijn die daar de grens vormt met het vorstendom Liechtenstein. Het ruime appartement, Cosy apartment in Haag, was in de kelder van een grote villa waarvan ook de bovenverdieping werd verhuurd. Het was er vrij donker binnen omdat er weinig grote ramen waren en de bedden kraakten enorm. Verder was het een redelijk appartement

De eerste dag in Haag, vrijdag 31 juli, zijn we naar Appenzell gegaan, een klein stadje vol met bont beschilderde huizen.

Ten zuiden van Appenzell ligt het Alpsteinmassief met de Säntis als de hoogste berg. Op de top van deze meer dan 2500 meter hoge berg ligt een groot complex met o.a. een restaurant en klein museum. Vanuit het plaatsje Schwägalp kun je met een kabelbaan naar de top van deze berg.

Zaterdag 1 augustus, Arjans verjaardag, en tevens een nationale feestdag in Zwitserland waarop de oprichting van de Zwitserse Federatie in 1291 gevierd wordt. Omdat dan bijna alles in Zwitserland is gesloten, winkels en restaurants etc, hebben we het vorstendom Liechtenstein bezocht. Een ministaatje van 160 km2 ingeklemd tussen Zwitserland en Oostenrijk. We hebben het land van zuid naar noord doorkruist, hemelsbreed is dit slechts 25 km, en zijn begonnen in de meest zuidelijke plaats van het land, Balzers. Het mooie weer liet ons deze dag in de steek, weinig zon gezien, wel wat regen gehad.

In Balzers hebben we de kerk bekeken en de niet toegankelijke Burg Gutenberg. Na Balzers hebben we in Triesen een bezoek gebracht aan de uit de 9e of 10e eeuw stammende St. Mamerta kapel, helaas was dit leuke kapelletje gesloten en konden we het alleen van buiten bekijken.

Vervolgens hebben we in Triesenberg buiten geluncht, maar toen het zachtjes begon te regenen zijn we toch maar naar binnen gegaan. Na de lunch zijn we naar de meest oostelijke plaats van het land gereden, Malbun. Dit is ook de enige wintersportplaats van Liechtenstein. Ook hier kregen we weer met wat regen te maken en ook hier was wederom de schattige Friedenskapelle gesloten.

Vaduz is de hoofdstad van Liechtenstein, hier hebben we op een terras koffie met taart gegeten ter ere van Arjans verjaardag. Vervolgens zijn we naar het slot gereden. Dit slot is van de vorst van het land die hier zo af en toe verblijft, het slot is daarom ook niet toegankelijk.

Vanuit Vaduz zijn we naar Schaan gereden, qua inwoners de grootste plaats van Liechtenstein. In Schaan staat de in de 12e eeuw gebouwde Maria zum Trost kapel, maar zoals we inmiddels gewend zijn was ook deze ook helaas niet geopend. Maar de fraaie beschilderingen op de muren en het plafond in het voorportaal van deze kapel konden we wel beijken.

De volgende bestemming in Liechtenstein was Planken. Hier is verder niet veel te zien, behalve dat je er makkelijk een berg op kan rijden vanwaar je een mooi uitzicht hebt over het vlakke noorden van het land richting Zwitserland. Vervolgens nog iets verder doorgereden naar Schellenberg aan de grens met Oostenrijk. In Schellenberg hebben we ook gegeten waarna we weer terug zijn gereden naar Haag.

De financiëe;le hoofdstad en ook rijkste stad van Zwitserland is Zürich, aan deze stad hebben we op zondag 2 augustus een bezoek gebracht. De stad ligt aan het Zürichmeer en de rivier de Limmat loopt er door heen. We hebben een wandeling uit onzr reisgids door de stad gemaakt, de stad is niet heel bijzonder overigens. Je mist niet veel door de stad over te slaan, er zijn interessantere plaatsen in Zwitserland.

Sankt Gallen is de hoofdstad van het gelijknamige kanton en de grootste stad in het oosten van Zwitserland. Ook in het oude centrum van deze stad weer fraai beschilderde huizen en sommige met mooi besneden balkons en erkers zoals we ook al in andere steden hadden gezien.

Ook de schitterende abdij uit 1767 is absoluut een bezoek waard. De huidige abdij is gebouwd op de plaats van een vorige abdij uit de 8e eeuw. Het was één van de belangrijkste kloosters van West Europa. De bibliotheek van de abdij is een van de grootste en oudste van de wereld en bevat vele waardevolle documenten en manuscripten.

Dinsdag 4 augustus zijn we langs de Zwitserse kant van de Bodensee naar Schaffhausen gereden waarbij het weer deze dag soms wat te wensen overliet. De eerste stop was in de plaats Kreuzlingen waar we de barokke St. Ulrich kerk hebben bekeken met zijn fraaie plafondschilderingen en de Olijfbergkapel. In deze Olijfbergkapel staat het kruis en een calvarieberg met zo'n 250, 30 cm grote, beelden gemaakt van Zwitsers grenen.

Vanuit Kreuzlingen hebben we de Rijn gevolgd naar het stadje Stein am Rhein. Deze plaats is een ware verrassing, we hadden al in diverse steden mooi beschilderde gebouwen gezien, maar in Stein am Rhein vind je de overtreffende trap van dat alles. In het oude centrum, rond het Rathausplatz staan vele mooi beschilderde gebouwen waarvan de beschildering vaak te maken heeft met de naam van het huis en/of de vroegere bewoners van het pand.

Vanuit Stein am Rhein zijn we doorgereden naar de grootste waterval van Europa nabij Schaffhausen. Bij deze waterval in de Rijn stort over een breedte van 150 meter gemiddeld zo'n 373 m3 water 23 meter naar beneden. Er zijn diverse uitzicht plateaus gemaakt, sommige zo dicht bij het water dat het lijkt of het water over je heen zal storten.

In de stad Schaffhausen hebben we vervolgens gegeten, van deze stad hebben we verder weinig gezien omdat het behoorlijk regende.

Woensdag 5 augustus zijn we vertrokken uit Haag richtinh het zuid-westen van het land, naar Genève waar we drie nachten verblijven. Onderweg hebben we een bezoek gebracht aan het beroemde klooster van Einsiedeln. Gelukkig was het weer helemaal opgeknapt, de grijze luchten van de afgelopen dagen met zo af en toe wat regen hadden plaatsgemaakt voor strakblauwe luchten. Het klooster van Einsiedeln is één van de mooiste barokgebouwen ter wereld.

In het haar 835 ging de monnik Meinrad als kluizenaar op de plaats van het huidige klooster wonen en in 934 werd het eerste klooster gebouwd. Tijdens de inwijding van dat klooster zou er een wonder gebeurd zijn en vanaf dat moment werd het ook een pelgrimsoord. Het huidige klooster is gebouwd tussen 1704 en 1735 en het ligt ook op de route van één van de vele pelgrimsroutes naar Santiago de Compostella in Spanje.

In de loop van de middag hebben we Einsiedeln weer verlaten en zijn we naar Genève gereden. Rond een uur of zeven kwamen we aan bij ons hotel, Starling Hotel Residence. De receptionist stond op het punt te vertrekken dus we waren net op tijd. We hadden een kamer op de 9e verdieping met fraai uitzicht. De auto konden we op een parkeerterrein achter het hotel parkeren.

Van het hotel kregen we ook kaartjes om voor de duur van ons verblijf gratis met het openbaar vervoer in de stad te kunnen reizen. En verder is er een tramhalte direct voor de deur van het hotel, dus donderdag zijn we met de tram naar het centrum van de stad gegaan. Daar aangekomen zie je al van verre de grootste attractie van de stad, de Jet d'Eau. Deze hoogste fontein van de wereld spuit iedere seconde 500 liter water met 200 km/uur tot een hoogte van 140 meter. In de buurt van de fontein is ook de Jardin Anglais met de grote bloemenklok, het Horloge Fleurie.

Met één van de gele bootjes (ook OV en dus ook gratis met de kaart van het hotel) zijn we het meer overgestoken naar de andere kant van de stad en vandaar zijn we met een bus naar het gebouw van de Verenigde Naties gegaan, het Palais des Nations. Voor het gebouw is een groot plein met fonteinen en op dat plein staat ook de Gebroken Stoel, een kunstwerk dat symbool staat voor de strijd tegen het gebruik van wapens tegen burgers. We konden het gebouw alleen van buiten bekijken en zijn vervolgens weer met de bus en een gele boot terug gegaan naar de stad.

Vervolgens zijn we het naar oude gedeelte van de stad gewandeld. Hier is ook de indrukwekkende St-Pierre kathedraal te zien met zijn op een Griekse of Romeinse tempel gelijkende ingang. In de kathedraal staat ook de stoel vanwaar, volgens de overlevering, Calvijn zijn preken afstak voor een radicale kerkhervorming

We hebben wat door de oude stad gedwaald em zijn vervolgens afgedaald naar het Parc des Bastions. In dit park staat de 100 meter lange de Mur de la Réformation. Dit monument is in 1909 opgericht ter ere van de 400e geboortedag van Calvijn. Voor deze 100 meter lange muur staan 5-meter hoge beelden van de leiders van de reformatie in Genève: Guillaume Farel, Johannes Calvijn, Théodore de Bèze en John Knox.

De tegen Genève aan gelegen stad Carouge ligt vlakbij ons hotel en staat bekend om de vele artiesten en kunstenaars die hier wonen. Vrijdagmorgen na te hebben ontbeten op onze kamer zijn we naar Carouge gewandeld en hebben wat door de straatjes geslenterd.

Vanuit Carouge zijn we met de bus naar Veyrier gagaan. Vandaar zijn we lopend de grens met Frankrijk over gegaan om daar met de kabelbaan de Salève op te gaan. Met vandaar een mooi uitzicht over Genève aan het gelijknamige meer. Ook de Mont-Blanc is duidelijk te zien alhoewel die op een afstand van meer dan 60 km ligt. Bij het restaurant op de berg hebben we geluncht. In de schaduw, want het was een zeer warme en zonnige dag. In de loop van de middag zijn we meer met de kabelbaan naar beneden gegaan en vanuit Veyrier met de bus terug naar Genève.

Zaterdag 8 augustus zijn we van Genève naar onze laatste overnachtingsplaats, Bazel, gereden. Onderweg hebben we de hoofdstad van Zwitserland bezocht, Bern. Ook in Bern was het weer erg warm en hebben we vaak de schaduw opgezocht. De Altstadt van Bern is één van de best bewaarde historische binnensteden van het land. Bern is in 1191 gesticht door Berthold V. Volgens de legende besloot hij de stad te noemen naar het eerste dier dat hij bij een jacht doodde, dat was een beer. Dit dier staat dan ook in het wapen van de stad.

We hebben de hele middag door de warme binnenstad van Bern gewandeld, echt een aanrader om te bezoeken. Aan het einde van de middag zijn we terug gewandeld naar het station waar we de auto hadden geparkeerd in een parkeergarage en zijn we vervolgens naar Bazel gereden. We hadden Bazel aan het einde van de vakantie gepland zodat we de snelste en korste route terug naar huis hadden. In Bazel verbleven we twee nachten in hotel Victoria tegenover het centraal station van Bazel. We konden in een alleen voor hotelgasten bestemd gedeelte van een openbare parkeergarage de auto parkeren vanwaaruit je direct met een lift in het hotel kon komen.

Evenals in Genève kregen ook in Bazel een kaart voor gratis gebruik van het OV gedurende ons verblijf in de stad. Dus zondag zijn we met de tram, die voor het hotel stopt, naar de oude binnenstad van Bazel gegaan. Als eerste zijn we naar de Münsterplatz gegaan waar de kathedraal, de Münster van Bazel staat. De kathedraal is gebouwd in de 12e eeuw maar in de 14e eeuw grotendeels door een aardbeving verwoest, waarna de kathedraal is herbouwd. Het plafond van de crypte van de kathedraal is versierd met fresco's over het leven van Maria en de jeugd van Christus.

Na het bezoek aan de kathedraal zijn we wat door de Altstadt van Bazel gaan slenteren. Heel erg groot is dit oude gedeelte van de stad niet en met een paar uur heb je het meeste wel gezien.

Op de Marktplatz staat één van de bijzonderste gebouwen van de stad, het baksteenrode Rathaus met zijn schitterende gevel met vele versieringen en beschilderingen. Het middelste gedeelte met de bogen stamt uit het begin van de 19e eeuw, ook de fresco's op de binnenplaats stammen uit deze periode. De toren is later gebouwd, in de 19e eeuw.

Maandag 10 augustus zijn we weer terug gegaan naar Nederland. Na vertrek uit het hotel bij een supermarkt nog wat inkopen gedaan voor onderweg en vervolgens hadden we al snel Zwitserland achter on gelaten en zijn we door Duitsland naar Nederland gereden. Aan het einde van de middag waren we weer thuis.